تور بمبئی

شهر مومبای که قبلا بمبئی نام داشت، شهری بسیار بزرگ و یکی از مهم‌ترین شهرهای کشور هند است. این شهر هزاررنگ، سرشار از تنوع فرهنگی و مذهبی است. پرنده‌های عجیب و غریب دارد. جمعیت زیاد این شهر از همه‌ طبقات اجتماعی کنار هم زندگی می‌کنند.

یکی از چیزهایی که بیش از همه توجه گردشگران را جلب می‌کند، فاصله طبقاتی بین اهالی شهر است. زاغه‌های بزرگ با جمعیت زیاد، برج‌های بلند و لوکس، جنگل‌های بارانی انبوه، پوشش گیاهی و جانوری خاص و فرهنگ خاص و متفاوت این کشور، از آن یک مقصد گردشگری متنوع ساخته است.

مومبای به‌اندازه‌ سایر شهرهای بزرگ دنیا، جاذبه‌ گردشگری و وسایل حمل و نقل عمومی کارآمد ندارد ولی فرهنگ متفاوت و تنوع بی‌نظیر این شهر، بدون تردید توجهتان را جلب می‌کند.

آلودگی شهر شاید برایتان ناراحت‌کننده باشد ولی پارک‌های بزرگی دارد که در آن‌ها می‌توانید استراحت کنید و از شلوغی شهر فاصله بگیرید. بازرهای شلوغ و پرسروصدا، معبدهای پنهان، آثار معماری مربوط به دوران استعمار، رستوران‌های عالی و غذاهای خیابانی لذیذ، گوشه‌ای از تجربیات ناب سفر شما به بمبئی خواهد بود.

بمبئی، پایتخت ایالت ماهاراشترا، پرچمعیت‌ترین شهر هند است. جمعیت این شهر به حدود ۱۲/۵ میلیون نفر می‌رسد. این شهر را می‌توان پایتخت تجاری، اقتصادی و سرگرمی هند نامید. از نظر حمل و نقل عمومی و راه‌های ارتباطی، یکی از بهارین شهرهای هند است و دو بندر بزرگ هم دارد.

به غیر از فرهنگ غنی و متنوع، سواحل متعدد جزو مهم‌ترین جاذبه‌های این شهر است. یکی از بزرگترین پارک‌های آبی موضوعی آسیا یعنی پارک آبی واترکینگدم در این شهر قرار دارد. تنوع جاذبه‌های بمبئی، هر سلیقه‌ای را راضی می‌کند؛ از معابد قدیمی گرفته تا برج‌های مدرن و مراکز خرید بمبئی.

راهنمای سفر به بمبئی شما را با این شهر بزرگ و جاذبه‌های آن آشنا می‌کند. هرآنچه که لازم است پیش از سفر به بمبئی بدانید در این مطلب گردآوری شده است.

اطلاعات ضروری بمبئی

اختلاف ساعت با تهران

مومبای در منطقه‌ زمانی UTC/GMT +5:30 قرار دارد و یک ساعت از تهران جلوتر است.

زبان رسمی

مراتی

واحد پول

روپیه هند

نوع برق شهری

 برق شهری در هند ۲۳۰ ولت و ۵۰ هرتز و دوشاخه‌ها و پریزها از نوع «C»، «D» و «M» است که در ادامه تصویر آن را مشاهده می‌کنید:

کد کشور

+۹۱

شماره‌های اضطراری

پلیس ۱۰۰

آتش‌نشانی ۱۰۱

آمبولانس ۱۰۲

جهت رانندگی

چپ

فرودگاه‌های بین‌المللی

فرودگاه بین‌المللی چاتراپاتی شیواجی

آب‌ و‌ هوای بمبئی

آب و هوای مومبای، آب و هوای خشک و مرطوب گرمسیری است. اقلیم این شهر را می‌توان نسبتا گرم با سطح بالایی از رطوبت توصیف کرد. طبیعت ساحلی این شهر و موقعیت استوایی آن باعث شده که آب و هوای شهر در بیشتر روزهای سال، نوسان قابل‌توجهی نداشته باشد.

میانگین دمای هوا ۲۷/۲ درجه سانتی‌گراد و میانگین میزان بارندگی ۲۴۲/۲ میلی‌متر است. میانگین بیشترین دمای هوا در تابستان ۲ درجه و در زمستان ۳۰ درجه است. میانگین کمترین دمای هوا در تابستان ۲۵ درجه و در زمستان ۲۰/۵ درجه است.

بهترین زمان سفر به بمبئی

فصل غالب در بمبئی، مانسون است. البته بمبئی در تمام طول سال، چه بارانی باشد چه آفتابی، پر از گردشگر است. در ادامه ماه‌های مختلف سال را برای سفر به این شهر بررسی می‌کنیم. با کمک این اطلاعات می‌توانید برنامه‌ سفرتان را با توجه به آنچه که از سفرتان در انتظار دارید، تنظیم کنید.

از نوامبر تا فوریه

ماه‌های زمستانی بهترین و خوشایندترین زمان برای سفر به مومبای است. از آنجایی که این شهر در منطقه‌ ساحلی قرار دارد، زمستان‌های آن ملایم است و کمترین دمای هوا به ۱۰ درجه می‌رسد. روزها خنک است و برای گشت و گذار در شهر و بازدید از جاذبه‌ها و انجام فعالیت‌های تفریحی در فضای باز مناسب است. بخش زیادی از جمعیت این شهر را مسیحیان تشکیل می‌دهند که کلیساهای بسیار زیبایی دارند.

کریسمس در این شهر با شور و نشاط فراوانی برپا می‌شود و اگر از علاقه‌مندان به جشن و نورافشانی باشید، بهترین زمان برای سفر به مومبای است. فوریه ماهی است که در آن رویدادهای فرهنگی مختلف از جمله جشنواره‌ هنری Kala Ghoda برپا می‌شود که بسیار محبوب است. اگر از علاقه‌مندان به ادبیات، موسیقی و هنر هستید، فرصت سفر در این فصل و شرکت در رویدادهای مختلف را از دست ندهید.

از مارس تا مه

رطوبت هوا از ماه مارس، با فرا رسیدن فصل تابستان، کم کم افزایش می‌یابد. بیشترین دمای هوا در ماه مه به ۴۰ درجه سانتی‌گراد هم می‌رسد. این فصل، فصل مناسبی برای بیرون رفتن و آفتاب گرفتن نیست اما غروب و شب، هوای خوبی دارد.

در این فصل، لباس‌های خنک نخی بپوشید و عینک آفتابی را فراموش نکنید تا از گرما دور بمانید. البته در این فصل، احتمال اینکه بتوانید هتل با قیمت مناسب‌تر پیدا کنید، بسیار بیشتر است. اگر در این فصل به بمبئی سفر کنید می‌توانید سفرهای کوتاه به مقصدهای خوش‌آب‌وهوای اطراف ترتیب بدهید.

از ژوئن تا اکتبر

این مدت، فصل مشهور مانسون در بمبئی است. در این فصل، باران‌های متوالی را شاهد خواهید بود به‌خصوص در ماه‌های ژوئیه و اوت. این فصل، یکی از زیباترین فصل‌ها در بمبئی است به‌خصوص در نواحی کنار دریا. در حالی که سفر به بمبئی در این چند ماه، سخت به نظر می‌رسد ولی برای سفر، جذاب است.

در این مدت خواهید دید که با وجود باران‌های شدید و متوالی، زندگی در بمبئی ادامه دارد. حتی وسایل حمل و نقل عمومی، در همه‌ شرایط به فعالیت خود ادامه می‌دهند. ضمنا این فصل برای ترتیب دادن سفرهای کوتاه و سفرهای جاده‌ای به شهرها و مناطق اطراف مناسب است.

.

صرفه‌جویی در هزینه‌ها

مومبای، کلان‌شهر و مرکز تجاری و اقتصادی هند است. این شهر در مقایسه با بسیاری از شهرهای بزرگ آسیا، مقصد گرانی محسوب نمی‌شود ولی با وجود این راهکارهایی وجود دارد که با کمک آن‌ها می‌توانید هزینه‌های سفرتان را کاهش دهید.

صرفه‌جویی در هزینه‌های سفر بین شهری

بسیاری از گردشگران هند، برای سفر بین شهرهای بزرگ از هواپیما استفاده می‌کنند. گرچه هواپیما نسبتا ارزان است ولی با قطار می‌توانید با قیمت بسیار کمتری بین شهرها سفر کنید. بنابراین اگر زمان کافی در اختیار دارید می‌توانید سفر با قطار را جایگزین هواپیما کنید. یکی از مزایای این سفر به غیر از کاهش هزینه‌ها، این است که زندگی اهالی هند را از نزدیک می‌بینید و با سبک زندگی آن‌ها آشنا می شوید و با قطار، تجربه‌ای بومی‌تر را پشت سر می‌گذارید. علاوه بر این، مسیرهایی که از آن عبور می‌کنید، بسیار زیبا و دیدنی است.

صرفه‌جویی در هزینه اقامت

یکی از سخت‌ترین مراحل سفر، پیدا کردن یک اقامتگاه مناسب است. در اینترنت می‌توانید در مورد هتل‌ های بمبئی و امتیاز آن‌ها تحقیق کنید. وقتی وارد فرودگاه می‌شوید افراد و دفاتر گردشگری زیادی به شما اقامتگاه‌های مختلف را پیشنهاد می‌کنند. سعی کنید از دفاتر گردشگری مطمئن مشورت بگیرد یا از یکی از اهالی که با او آشنایی دارید. چون ممکن است یک اقامتگاه را به دو برابر قیمت به شما کرایه دهند. باید حسابی حواستان را جمع کنید و ترجیحا از قبل هتل مورد نظرتان را رزرو کنید. ضمنا چانه زدن در بمبئی حسابی رواج دارد و یکی از ضروریات است اگر می‌خواهید هزینه‌ معقول بابت هر چیزی بپردازید باید چانه زدن را یاد بگیرید.

صرفه‌جویی در هزینه‌ غذا

غذا خوردن در هند زیاد پرهزینه نیست. به‌خصوص که این شهر غذاهای خیابانی زیادی دارد و در دکه‌های غذافروشی سراسر شهر به‌راحتی غذای خیابانی با قیمت ارزان پیدا می‌شود. البته باید مراقب سلامتی‌تان باشید و از هر دکه‌ای غذا نخرید. سعی کنید دکه‌های مشهورتر و شلوغ‌تر را انتخاب کنید که ظاهر تمیزتری دارند.

جاهای دیدنی بمبئی

بمبئی با وجود جاذبه‌های تاریخی متعدد، بازارهای شلوغ و نهادهای فرهنگی متنوع، برای همه‌ گردشگران با همه‌ سلیقه‌ها مناسب است. برای اینکه با بهترین جاهای دیدنی بمبئی آشنا شوید، ادامه‌ مطلب را دنبال کنید.

دروازه‌ هند

دروازه هند یادبودی برای بازدید پادشاه جرج پنجم و ملکه مری از این شهر است. دروازه‌ هند بدون تردید یکی از شناخته‌شده‌ترین بناهای تاریخی مومبای است. اینجا همان دروازه‌ای است که آخرین سربازان بریتانیایی بعد از چند قرن حضور استعماری، این کشور را ترک کردند. این بنا را معمار اسکاتلندی، جرج ویتت طراحی کرده و در طراحی و ساخت آن، تاثیراتی از معماری رومی، هندی و اسلامی پذیرفته است. ساخت‌وساز بنا در سال ۱۹۴ به پایان رسید. البته اولین سنگ بنای آن در سال ۱۹۱۱ گذاشته شد.

درگاه حاجی علی

در گاه حاجی علی، یک مقبره‌ باشکوه است که قدمت آن به سال ۱۴۳۱ برمی‌گردد و یکی از نمادین‌ترین سازه‌های معماری در مومبای است. این بنا به‌عنوان یادبود سید پیر حاجی علی شاه بخاری، یک تاجر ثروتمند مسلمان ساخته شد. او بخش زیادی از مال و اموال خود را خرج سفر به مکه کرد. این مقبره در جزیره‌ای کوچک، دور از سواحل ورلی، قرار دارد. بنای سفید ساختمان به سبک مغولی ساخته شده و با مسیرهای باریک به زمین اصلی متصل شده است که فقط هنگام جزر دریا قابل‌مشاهده است.

کلیسای مونت مری (Mount Mary)، باندرا

کلیسای مریم مقدس یا مونت مری بر فراز تپه‌ای مشرف به دریای عرب قرار دارد و جزو تاریخی‌ترین کلیساهای شهر است.

اولین بنای باشکوه این کلیسا در سال ۱۵۷۰ ساخته شده و سپس در سال ۱۶۴۰ بازسازی شده است.

یک بار دیگر، آن را در سال ۱۷۶۰ بازسازی کرده‌اند. بنای فعلی کلیسا بیش از صد سال قدمت دارد و در سال ۱۹۰۴ ساخته شده است.

تندیس حضرت مریم در این کلیسا نگهداری می‌شود و می‌گویند این تندیس در قرن شانزدهم میلادی توسط پرتغالی‌ها به هند منتقل شده است.

موزه‌ Dr. Bhau Daji Lad

موزه‌ Dr. Bhau Daji Lad، قدیمی‌ترین موزه‌ مومبای، جزو یکی از بهترین موزه‌های شهر است و اگر قرار باشد فقط از یک موزه دیدن کنید، این موزه را انتخاب کنید. این موزه تحت نظارت و دستور استعمارگران بریتانیایی در سال ۱۸۵۵ ساخته شد. تاریخچه‌ شهر و نحوه‌ شکل‌گیری آن و تنبدیل شدن به مومبای امروزی، به‌خوبی در این موزه قابل‌مشاهده است. مجموعه‌ وسیعی از آثار هنری معاصر و سایر آثار فرهنگی و میراث تاریخی در این موزه به نمایش درآمده است. این موزه یکی از جاذبه‌هایی است که همه‌ گردشگران مومبای حتما باید از آن دیدن کنند.

غارهای الفانتا (Elephanta)

جزیره افانتا در بندر مومبای قرار دارد و جزیره‌ای پوشیده از پوشش جنگلی است و ده کیلومتر از دروازه‌ هند فاصله دارد. فقط ۱۲۰۰ نفر در این جزیره سکونت دارند و گردشگران نمی‌توانند شب را در این جزیره اقامت کنند. این جزیره میزبان معابد غار الفانتا است. قدمت این مجموعه به قرن پنجم برمی گردد و شامل پنج معبد هندو، دو غار معبد بودایی است که تا دهه‌ ۱۵۰۰، جزو مناطق زیارتی شهر بودند. البته بعضی از این سازه‌ها امروزه به ویرانه تبدیل شده‌اند اما این مجموعه هنوز هم به خاطر تندیس‌های خاص، معماری و ارزش تاریخی و فرهنگی، جزو بهترین و دیدنی‌ترین جاذبه‌های شهر است.

شور بازار

این بازارچه‌ محلی قدیمی، یکی از بزرگترین بازارهای هند است. در این بازار می‌توانید عجیب‌ترین محصولات و اشیا را پیدا کنید که در هیچ‌کدام از بازارهای بمبئی، شبیه آن پیدا نمی‌شود. شور بازار به نام بازار دزدها هم شناخته می‌شود و بین اهالی مشهور است که می‌گویند اگر در بمبئی چیزی از شما دزدیدند آن را در شور بازار پیدا می‌کنید. این بازار بیش از ۱۵۰ سال قدمت دارد و دلیل نامگذاری آن این است که در زمان سفر ملکه ویکتوریا به مومبای، بعضی از اشیا و متعلقات وی گم شد و بعدا آن را در این بازار پیدا کردند. از اشیای قدیمی و عتیقه‌جات خاص گرفته تا قطعات کارکرده‌ ماشین، در این بازار هرآنچه که فکر کنید پیدا می‌شود.

پارک ملی سانجی گاندی (Sanjay Gandhi)

پارک ملی سانجی گاندی یکی از بزرگترین پارک‌های دنیا است که در محدوده‌ مرزهای یک شهر قرار دارد. این پارک ملی یکی از محبوب‌ترین و جذاب‌ترین جاذبه‌های گردشگری مومبای است. این پارک انبوه و سرسبز جنگلی، هر سال میزبان دو میلیون توریست است و یکی از پربازدیدترین پارک‌های آسیا است. در بین اهالی شهر، این پارک به نام ریه‌های شهر مشهور است. پوشش گیاهی انبوه و سرسبز و درختان بی‌شمار این پارک، نقش بسیار مهمی در مقابله با بیشتر آلودگی هوایی این شهر دارد. پارک ملی سانجای گاندی قدمت زیادی دارد. این پارک میزبان پوشش گیاهی و جانوری بسیار غنی و دیدنی است. دسته‌ای از ببرهای بومی این منطقه در این پارک زندگی می‌کنند. اگر زیبایی‌های طبیعی پارک توجهتان را جلب نکرد، می‌توانید از غارهای باستانی داخل پارک دیدن کنید. این غارها، معابد تراشیده شده در صخره هستند که قدمت آن‌ها به قرن اول برمی‌گردد. این غارها زمانی معابد بودایی و مکان‌هایی برای مدیتیشن و تحصیل علوم بوده است.

میان‌گذر کولابا (Colaba Causeway)

میان‌گذر کولابا، یک خیابان تجاری است. در اطراف آن فروشگاه‌ها و مغازه‌های فراوانی وجود دارد که کالاهای متنوعی از زیورآلات گرفته تا لباس و کتاب می فروشند.

گشت و گذار در این خیابان مشهور و قدیمی، یکی از تجربیات نابی است که در سفر به بمبئی نباید آن را از دست بدهید. در این خیابان به غیر از فروشگاه‌های جدید و مغازه‌های قدیمی، تعداد زیادی کافه و رستوران هم وجود دارد که فرصت مناسبی برای استراحت و گشت و گذار هستند.

ساحل جوهو (Juhu Beach)

در بمبئی مناطق ساحلی زیادی وجود دارد به‌خصوص اگر به‌دنبال سواحل بکر و خلوت باشید. ولی ساحل جوهو یکی از نمادین‌ترین و جذاب‌ترین سواحل این منطقه است. گردشگرانی از طبقات اجتماعی مختلف از کشورهای سراسر دنیا در این ساحل جمع می‌شوند. ساحل جوهو، فضایی بسیار پرجنب و جوش و جذاب دارد. هر کسی به تفریح موردعلاقه‌ خود مشغول است و فرصتی عالی برای معاشرت با مردم شهر و گردشگرانی از سایر نقاط دنیا است.

معبد بابولنس (Babulnath)

معبد بابولنس، یک معبد باستانی و یکی از قدیمی‌ترین معبد شهر است. این معبد به شیوا یکی از خدایان هندی به نام شیوا تقدیم شده است. قدمت این معبد دیدنی و شگفت‌انگیز به قرن دوازدهم میلادی برمی‌گردد. دستور ساخت این معبد توسط فرمانروایان محلی صادر شده است. با این حال پس از طی سال‌ها، این معبد ویران شده و در نهایت سوزانده شده است. بنایی که در حال حاضر وجود دارد، بازسازی شده‌ این بنا در قرن هجدهم است. مراحل بازسازی و مرمت این معبد در اواخر دهه‌ ۱۸۰۰ انجام شده است.

منطقه‌ هنری  Kala Ghoda

 نام منطقه‌ هنری Kala Ghoda به‌معنای اسب سیاه است که به تندیسی اشاره می‌کند که در این منطقه قرار دارد. این منطقه، خیابانی هلالی‌شکل و مرکز فرهنگی و هنر بمبئی است. بهترین موزه‌ها و گالری‌های هنری شهر در این محدوده قرار دارند. به غیر از مراکز هنری، چندین مرکز فرهنگی نیز در این منطقه قرار دارد.

در این منطقه هر سال در ماه فوریه، یک فستیوال هنری هم برپا می‌شود. اگر از علاقه‌مندان به فرهنگ و هنر هستید، بدون تردید از این منطقه بازدید کنید و از تماشای آثار هنری مدرن و قدیمی لذت ببرید.

حوض بانگانگا (Banganga Tank)

حوض بانگانگا، یکی از قدیمی‌ترین مناطق مسکونی شهر است که همواره مسکونی بوده و گشت و گذار در آن، فرصتی عالی برای آشنایی با تاریخ پرفراز و نشیب شهر است. البته هنوز بسیاری از اهالی شهر با این منطقه آشنایی ندارند. این حوض آب مقدس، با خیابان‌های باریکی احاطه شده که در آن‌ها معابد، خانه‌های قدیمی و مهمان‌خانه‌های مذهبی وجود دارد. هندوها معتقدند که قدم زدن در اطراف این حوض، مزایای متعددی برای آرامش جسمی و روحی دارد. یکی از کارهایی که در این منطقه می‌توانید انجام دهید، نشستن روی پله‌ها و تماشا کردن زندگی روزمره‌ اهالی منطقه است.

پارک آبی واتر کینگدم

رژیم غذایی در بمبئی

سفر به بمبئی بدون امتحان کردن غذاهای متنوع هندی، کامل نمی‌شود. در این شهر بزرگ، غذاهای خیابانی زیادی تهیه می‌شود که محبوبیت زیادی دارند. هم اهالی شهر و هم گردشگران، از این غذاهای خیابانی استقبال می‌کنند. تنوع غذاها در هند، به‌قدری زیاد است که هر روز می‌توانید یک غذای جدید امتحان کنید.

بمبئی را با نام‌های زیادی می‌شناسند، مثلا شهر همیشه بیدار یا شهر رویاها یا شهر هفت جزیره. یکی دیگر از نام‌هایی که می‌توان به این شهر بزرگ نسبت داد، دروازه‌ای به دنیای غذاهای خیابانی است. غذاهای خیابانی بخش مهمی از فرهنگ غذایی این شهر را تشکیل می‌دهند. در گوشه و کنار شهر، غرفه‌های زیادی وجود دارد که بهترین و متنوع‌ترین غذاهای خیابانی و اسنک‌های لذی را سرو می‌کنند و مشتریان زیادی چه از بین گردشگران و چه از میان اهالی شهر دارند. اگر اهل امتحان کردن غذاهای جدید هستید، ادامه‌ این مطلب به شما کمک می‌کند که یک غذای خیابانی لذیذ متناسب با ذائقه‌ خود در سفر به بمبئی پیدا کنید.

میسال پاو (Misal Pav)

اگر به بمبئی سفر کنید و میسال پاو را امتحان نکنید، سفرتان را ناقص به اتمام رسانده‌اید. این غذای خیابانی ساده و بی‌ادعا در هر غرفه‌ای و در هر گوشه‌ای از شهر به‌راحتی پیدا می‌شود. این غذا را به‌عنوان صبحانه، اسنک یا حتی یک وعده غذای کامل سرو می‌کنند. از مواد تشکیل دهنده‌ این غذا می‌توان لوبیا، سیب‌زمینی، پیاز، لیمو و جعفری را نام برد.

بل پوری

این غذا یکی از غذاهایی است که شبیه آن را هیچ جای دیگر دنیا پیدا نمی‌کنید. این اسنک لذیذ با برنج، انواع سبزیجات از جمله سیب‌زمینی، مقدار زیادی پیاز و انواع چاشنی‌های متنوع تهیه می‌شود. هر ساحلی در بمبئی که سر بزنید می‌توانید این غذای لذیذ  را پیدا کنید. تعادلی که بین طعم‌های مختلف شیرینی، شوری، ترشی و تندی در این غذا ایجاد شده، به‌همراه بافت متفاوتی که دارد، باعث شده بسیار محبوب باشد. چه اهالی شهر چه گردشگران، از خوردن این غذا لذت می‌برند.

سو پوری

این غذا یکی دیگر از غذاهای هندی است که نباید از دست بدهید. برای تهیه‌ آن، پوری، نوعی نان هندی را با موادی مثل پیاز، سیب‌زمینی، انواع چاشنی تمر هندی، چیلی و سیر پر می‌کنند. این غذا با مواد مختلفی طعم‌دار می‌شود گاهی از انبه‌ خام برای طعم‌دادن به آن استفاده می‌کنند. گاهی لیمو و چات ماسالا را به‌عنوان طعم‌دهنده در این غذا به کار می‌برند.

راگدا پاتیس

این غذا یک فست‌فود خیابانی مشهور است. برای تهیه‌ آن لوبیای سفید را خیس می‌کنند. آن را می‌پزند و با پیاز، گوجه و انواع ادویه پوره‌ای از آن تهیه می‌کنند که سرخ می‌شود و بسیار لذیذ است. از چاشنی‌های تند، جعفری و پیاز برای طعم دادن به این غذا استفاده می‌کنند.

کاندا باتاتا پوها

کاندا به‌معنای پیاز و باتاتا به‌معنای سیب‌زمینی است. این غذای خیابانی لذیذ، در همه‌ دکه‌های غذافروشی بمبئی به‌راحتی پیدا می‌شود. انتخاب عالی به‌عنوان صبحانه یا میان‌وعده است.برای طعم دادن به آن از ادویه‌های مختلف و لیمو استفاده می‌کنند. غذای لذیذی که حتما باید امتحان کنید.

سابودانا وادا

این غذا را با نام ساگو وادا نیز می‌شناسند. معمولا آن را با چاشنی جعفری تازه سرو می‌کنند . نوعی اسنک لذیذ و عالی است که در سراسر بمبئی به‌راحتی پیدا می‌شود. ماده‌ اصلی تشکیل‌دهنده‌ آن سیب‌زمینی است و ادویه‌جات زیاد  مخصوصی دارد.

کاندا باجی

این غذا، فریتر پیاز است که در روزهای بارانی همراه با یک فنجان چای یا قهوه، طرفداران زیادی دارد. این فریتر ترد را با آرد مخصوص، انواع ادویه و مقدار زیادی پیاز، تهیه می‌کنند. ترکیب تردی و بافت نرم داخل این غذا، آن را به یکی از غذاهای دوست‌داشتنی و محبوب خیابانی در هند تبدیل کرده است. خوردن این غذا در فصل بارانی مانسون بسیار رواج دارد.

آشپزی هندی به خاطر تنوع ادویه‌ها و غذاها، جزو شناخته‌شده‌ترین آشپزی‌ها و رژیم‌های غذایی در سراسر دنیا است. حتی در دورترین شهر و کشورها به هند، می‌توانید رستوران هندی پیدا کنید و غذاهای بی‌نظیر و تند و تیز هندی را امتحان کنید. البته خوردن غذا هندی در قلب بمبئی حال و هوای دیگری دارد. به غیر از غذاهای خیابانی، در ادامه با تعدادی از غذاهای مشهور هندی آشنا می‌شویم که در رستوران‌ های بمبئی پیدا می‌شوند و بخش مهم از رژیم غذایی روزمره‌ اهالی این شهر را تشکیل می‌دهند.

ماسالا دوسا

برنج، یکی از مواد غذایی اصلی در آشپزی هندی است به‌خصوص در نواحی جنوبی هند. در بسیاری از غذاها از رنج به‌عنوان ماده‌ اصلی استفاده می‌شود از جمله ماسالا دوسا. برای تهیه‌ این غذا، برنج و عدس را برای مدت ۵ تا ۶ ساعت خیس می‌کنند و سپس با آن‌ها خمیری درست می‌کنند و در روغن سرخ می‌کنند. فیلینگ این غذا بسیار متوع است ولی معمولا از ترکیب پیاز و سیب‌زمینی همراه با چاشنی خاص استفاده می‌کنند.

روغن جوش

این خوراک لذیذ و معطر با گوشت بره تهیه می‌شد و اصالتا به منطقه‌ کشمیر تعلق دارد. البته سوابق تهیه‌‌ این غذا به آشپزی ایرانی هم برمی‌گردد. مواد تشکیل‌دهنده‌ این غذا عبارت است از ادویه، گوجه، زنجبیل، سیر و…. این غذای لذیذ و اشتهابرانگیز در سراسر هندوستان تهیه می‌شود و بسیار طرفدار دارد. البته طرز تهیه‌ آن از منطقه‌ای به منطقه‌ دیگر متفاوت است ولی طعم و عطر کلی آن تقریبا همه‌جا مشابه است و در سفر به هند، نباید فرصت امتحان کردن این غذا را از دست بدهید.

بریانی حیدرآبادی

بریانی با ورود مغول‌ها به هند در این کشور رواج پیدا کرد. در این کشور بریانی به سبک‌های مختلفی تهیه می‌شود ولی بریانی حیدرآبادی به خاطر مواد غذایی و شیوه‌ پخت، از دیگر انواع آن متمایزتر است. از مواد تشکیل‌دهنده‌ این غذا می‌توان به برنج، گوشت مرغ یا بره، ماست، پایز و مقدار قابل‌توجهی ادویه اشاره کرد که طعم بی‌نظیری به غذا می‌دهد.

چات، اسنک هندی

چات‌ها انواع اسنک‌های لذیذ هندی هستند که به‌عنوان غذای خیابانی بسیار رواج دارند و مورد توجه گردشگران قرار می‌گیرند. مبدا این اسنک‌ها شمال هند است ولی امروزه در سراسر این کشور رواج دارد و به اسم‌های مختلف با تنوع قابل‌توجهی عرضه می‌شود. یک بار که آن‌ها امتحان کنید بدون شک برای دوباره چشیدن آن‌ها به مغازه‌های فروش غذا و اسنک سر می‌زنید.

کباب Tunde ke

این غذا با گوشت چرخ کرده و در حدود ۱۵۰ ادویه‌ مختلف تهیه می‌شود. این کباب را در اصل با گوشت بوفالو می‌پزند ولی امروزه انواع مختلف آن با استفاده از گوشت‌های مختلف مثل گوسفند و مرغ، تهیه می‌شود.

بیف روست و پاروتا

در منطقه‌ کرالا از گوشت گاو در تهیه‌ بسیاری از غذاها استفاده می‌شود. استفاده از گوشت گاو از این منطقه به سایر مناطق هند هم گسترش پیدا کرده. گوشت گاو بریان شده یکی از بهترین غذاهایی است که می‌توانید در هند نوش جان کنید. این غذا را با نان مخصوصی به نام پاروتا سرو می‌کنند. این غذا به محبوب‌ترین غذای دوستداران غذاهای گوشتی تبدیل می‌شود.

 جزیره گوا

در سال ۱۸۵۸ هند شاهد استقرار راج بریتانیا بود (راج بریتانیا به حکمرانی پادشاهی بریتانیا در شبه‌قارهٔ هند در سال‌های ۱۸۵۸ تا ۱۹۴۷ گفته می‌شود). در آن زمان ایالت کوچک گوا در جنوب‌غربی هند ۳۴۸ سال بود که مستعمرهٔ پرتغالی‌ها به‌شمار می‌رفت و به‌همین‌خاطر، اندکی با سایر نقاط هند متفاوت است. این تفاوت را بیشتر در مردم گوا می‌توان دید. در گوا مسیحیان زیادی زندگی می‌کنند و خیلی‌ها هم پرتغالی‌زبان‌اند و سبک زندگی‌شان تلفیقی از اروپایی‌ها و هندی‌هاست. اما ۶۶ درصد جمعیت گوا را هندوهایی تشکیل می‌دهند که اجدادشان به مسیحیت تغییر دین ندادند. این تنوع فرهنگی بی‌نظیر در گوا دیدنی است.

هیپی‌هایی که در سال‌های پس از آزادسازی گوا در ۱۹۶۱ به اینجا آمدند و ماندگار شدند، با خودشان فرهنگ غذاهای بین‌المللی را به گوا آوردند. روحیهٔ آزادی‌خواهانه‌تر مردمان آنجا و قیمت‌های پایین‌تر در گوا نیز همواره برای هنرمندان و روشن‌فکران شهرهایی همچون بمبئی و دهلی‌نو جذاب بوده است.

۲. گوا در ماه‌های مختلف سال حال‌وهوای متفاوتی دارد

مناطق حومهٔ جزیره گوا در فصل بارش‌های موسمی (ژوئن تا سپتامبر) حسابی سرسبز و دیدنی می‌شوند. از اکتبر تا مارس هم بد نیست. اما در ماه‌های تابستانی آوریل و مِی دمای هوا به ۳۶ درجه هم می‌رسد و رطوبت آزاردهنده‌ای دارد. البته بسیاری از گردشگران، دیدنِ گوا را در ماه دسامبر و نزدیک جشن‌های کریسمس و سال نو ترجیح می‌دهند. ناگفته نماند که در این زمان از سال گوا میزبان دو فستیوال بزرگ موسیقی نیز هست (فستیوال‌های سانبِرن و سوپِرسونیک) و جمعیت زیادی برای شرکت در این فستیوال‌ها می‌آیند. پس اگر در این ایام به گوا سفر می‌کنید، شلوغی و سختی تردد در مسیرهای اصلی را مدنظر داشته باشید.

۳. گوا به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می‌شود

ایالت گوا شامل ۲ بخش گوای شمالی و جنوبی است. هر دوی این بخش‌ها از مناطق ساحلی تشکیل شده‌اند، اما با هم متفاوت‌اند. سواحل شمالی بیشتر پاتوق خوش‌گذرانی‌های شبانه‌اند. بازار شنبه‌شب در آرپورا نیز در سواحل شمالی واقع است و پر از جمعیت، غذاهای خوش‌آب‌ورنگ و بزن‌وبکوب است. اما سواحل جنوبی گوا تمیزتر و خلوت‌ترند. خصوصا برای دیدن و گذراندن اوقات فراغت، ساحل آگوندا گزینهٔ خوبی در میان سواحل نوار جنوبی است.

۴. غذاهای ارزان اما خوشمزه در پاناجی زیادند

پاناجی مرکز ایالت گوا و یکی از بهترین جاها برای خوردن غذاهای خیابانی ارزان‌قیمت است. درست بیرون کلیسای معروف «بانوی معصوم ما» کیوسک کوچکی به اسم ساندیپ گادو وجود دارد که املتش معرکه است. این املت پرطرفدار بافتی سبک و پفی دارد و با آب‌لیمو و سس مخصوصی از آب‌مرغ و شیر نارگیل سِرو می‌شود. معمولا هم با پیاز و گشنیز خردشده تزئینش می‌کنند. در همان نزدیکی کافهٔ تاتو قرار دارد که در آنجا می‌توانید برای صبحانه باجیس بخورید که اسنک کریسپی و خوش‌خوراکی است. قنادی ۳۱ ژانویه نیز در محلهٔ قدیمی فونتِین‌هاس کیک‌ها و پیراشکی‌های خوبی دارد.

۵. مردم گوا به استراحت نیم‌روزی علاقه‌ی زیادی دارند

مردم گوا به راحت‌طلبی شهرت دارند. در گوا به استراحت و خواب نیم‌روزی اهمیت زیادی داده می‌شود و مردمش به‌رسم سنت پرتغالی‌ها، بعدازظهرها، خودشان را به استراحت کوتاهی دعوت می‌کنند. بسیاری از شرکت‌ها هر روز در فاصلهٔ بین نهار و وقت چای (حدود ۱ تا ۴ بعدازظهر) تعطیل‌اند. حتی در پاناجی کسب‌وکارهای زیادی ترجیح می‌دهند که روزهای یکشنبه تعطیل باشند.

۶. در مسیرهای برون‌شهری حتما آدرس بپرسید

اگر قصد گردش در بیرون از شهر را دارید، پیشنهاد می‌کنیم خیلی به نقشهٔ گوگل تکیه نکنید، چراکه در بسیاری از مسیرهای حومه‌‌ای گوا نمی‌تواند درست هدایت‌تان کند. پس چاره‌ای نیست جز اینکه از محلی‌ها آدرس بپرسید.

۷. ویندالو بخورید

ویندالو یکی از معروف‌ترین غذاهای پرادویهٔ منطقهٔ گوا به‌شمار می‌رود. این غذا در اصل برگرفته از غذایی پرتغالی است که با گوشت و شراب و سیر درست می‌شده است و به‌واسطه‌ی حضور استعمارگران پرتغالی در گوا کم‌کم تغییراتی در رسپی اولیهٔ آن اعمال شد. ازآنجایی‌که سرکهٔ پالم در این منطقه به‌فراوانی یافت می‌شود، آشپزهای گوا برای تهیهٔ این غذای خوش‌خوراک به استفاده از سرکهٔ پالم به‌جای شراب روی آوردند و فلفل چیلی را هم به سایر محتویاتش اضافه کردند. درکل ویندالو غذای تندی است و به‌همین‌خاطر معمولا با پلوی معطر سِرو می‌شود. پیشنهاد می‌کنیم گوا را بدون امتحان‌کردن این غذای سنتی ترک نکنید. ضمنا در گوا نوشیدنی معروفی هم به‌اسم فِنی وجود دارد که از میوه‌ی درخت بادام‌هندی درست می‌شود.

۸. در گوا کرایهٔ دوچرخه مقرون‌به‌صرفه‌تر است

گوا ایالت پرگردشگری است، اما ازلحاظ سیستم حمل‌ونقل عمومی خیلی پیشرفته نیست. کرایهٔ تاکسی‌ و ریکشاو (نوعی دوچرخه) می‌تواند برای‌تان گران تمام شود. ضمن اینکه در گوا بسیاری از وسایل نقلیهٔ مسافرکشی استاندارد و با کیفیت نیستند. درعوض شاید بد نباشد که با دوچرخه‌های کرایه‌ای در شهر بچرخید. کرایهٔ دوچرخه روزی حدود ۲۵۰ روپیه (زیر ۴ دلار) است و برای کرایه باید فتوکپی پاسپورت‌تان را همراه داشته باشید. البته تاکسی‌های دوچرخه‌ای و موتوری هم هستند که باید سر قیمت‌شان چانه بزنید.

۹. سورپوتِل گوا معروف است

ازجمله غذاهای معروف گوا می‌توان به خوراک سورپوتِل اشاره کرد که در اصل پرتغالی است و با گوشت خوک، چربی، سیرابی و خون خوک درست می‌شود. این خوراک معمولا با سانا سِرو می‌شود که نوعی کیک برنجی اسفنجی و بخارپز و تخمیرشده با شراب پالم است. سورپوتِل را معمولا در جشن‌ها و عروسی‌های کاتولیک سِرو می‌کنند، اما نوع نزدیک به اصلش (البته بدون خون خوک) در دهکدهٔ باتی در نِرول یا در هتل وِنیت در پاناجی یافت می‌شود.

۱۰. همیشه پول خرد به‌مقدار کافی همراه داشته باشید

مثلا اگر چیزی قیمتش ۴۸ روپیه باشد و شما ۵۰ روپیه به فروشنده بدهید، ممکن است فروشنده پول خرد نداشته باشد و بقیهٔ پول‌تان را مثلا آبنبات بدهد. البته همیشه هم این‌طور نیست. اما اگر دل‌تان نمی‌خواهد که بقیهٔ پول‌تان را چیز دیگری غیر از پول خرد بگیرید، راه مطمئن‌ترش این است که همیشه با خودتان پول خرد به‌مقدار کافی همراه داشته باشید تا بتوانید مبلغ خریدتان را دقیق پرداخت کنید.

۱۱. از سواحل خوش‌منظرهٔ گوا دیدن کنید

از جاذبه‌های گردشگری دیگر گوا می‌توان به قلعهٔ چاپورا اشاره کرد که صحنه‌هایی از فیلم معروف «خواسته‌ی دل» هم آنجا فیلم‌برداری شده است. این قلعه خرابه‌ای بیش نیست، اما به‌خاطر چشم‌انداز زیبای ساحل شنی گردشگران زیادی را تا به اینجا می‌کشاند. از همین‌جا راهی هم به سوی پایین تپه وجود دارد که به ساحلی تقریبا مخفی می‌رسد. این قسمت از ساحل دارای استخرهای سنگی است که البته برای شنا مناسب نیستند، اما در مقایسه با سایر سواحل نزدیک مانند باگا و کالانگوته آرامش بی‌نظیری دارند.

۱۲. تماشای فستیوال‌های گوا را از دست ندهید

کارناوال گوا معروف‌ترین فستیوال این ایالت است، اما کارناوال‌های کوچک‌تری هم در گوا برپا می‌شوند که جذابیت‌شان کمتر از کارناوال بزرگ گوا نیست. مثلا در ماه آگوست مردم جزیرهٔ کوچک دیوار فستیوالی به‌اسم بوندِرام برگزار می‌کنند که درواقع بازنمایی دشمنی بین دو قبیله‌ای است که در گذشته‌های دور در اینجا سکونت داشتند. یا مثلا مردم دهکدهٔ تالائولیم فستیوال خیار دارند. این فستیوال مخصوص افرادی است که تازه ازدواج کرده‌اند و چون بچه می‌خواهند، همگی با هم به‌سمت کلیسای سِنت آن حرکت می‌کنند و برای بانوی مقدس کلیسا خیار هدیه می‌برند. زمزمه‌ای آهنگین به زبان پرتغالی با این مضمون می‌خوانند: «بانو، این خیار را از ما بپذیر و فرزندی به ما اعطا کن.»

۱۳. در گوا از موسیقی زنده لذت ببرید

مردم گوا می‌گویند که موسیقی در خون‌مان است. در گوا کمتر پیش می‌آید که در جشن‌ها و عروسی‌ها دی‌جِی (به کسی گفته می‌شود که آهنگ‌های از قبل ضبط‌شده روی دیسک را انتخاب کرده و با شکل متفاوتی برای مخاطبان مورد نظر خود پخش کند) ببینید؛ بلکه بیشتر از موسیقی زنده استقبال می‌کنند. در بسیاری از کافه‌ها نیز مثل کافه موجو در پاناجی موسیقی زنده اجرا می‌کنند.

۱۴. گاهی ایست‌های راهنمایی‌ورانندگی برای‌تان خرج دارد

مناطق شلوغی همچون گوا می‌توانند دردسرهایی نیز برای گردشگران به‌همراه داشته باشند. بسیاری از مردم گوا سعی می‌کنند که گردشگران را درست راهنمایی کنند، اما متأسفانه عده‌ای هم هستند که از گردشگران اخاذی می‌کنند. در جزیره گوا تمامی وسایل نقلیهٔ کرایه‌ای پلاک زرد و مشکی دارند و از وسایل نقلیه‌ی شخصی به‌راحتی قابل تشخیص‌اند. اما گاهی پیش می‌آید که پلیس جلوی وسایل نقلیهٔ کرایه‌ای را می‌گیرد و از شمای مسافر مدرک شناسایی یا پاسپورت و از راننده، مدارک ماشینش را می‌خواهد و حتی اگر هیچ ایرادی پیدا نکند، ممکن است مجبورتان کند تا جریمه بدهید.

۱۵. مردم گوا می‌توانند تابعیت پرتغالی بگیرند

براساس قانون تابعیت پرتغال، به تمامی کسانی که پیش از ۱۹ دسامبر ۱۹۶۱ (روز استقلال گوا و پایان استعمار پرتغال) در گوا متولد شده‌اند و به‌همراه سه نسل بعدشان، شهروندی پرتغال اعطا می‌شود و اصلا نیازی هم نیست که در عمرشان به پرتغال سفر کرده باشند. تازمانی‌که بریتانیا عضو اتحادیهٔ اروپا بود، حدود ۲۰ هزار گوایی با پاسپورت پرتغالی در بریتانیا زندگی و کار می‌کردند. اما پس از رأی مردم بریتانیا به خروج بریتانیا از اتحادیهٔ اروپا معلوم نیست که چه تکلیفی در انتظار این افراد خواهد بود.